تست   Anti-Rib-P IgG

یک زیر مجموعه از اتوآنتی بادی های اختصاصی SLE علیه فسفوپروتئین های ریبوزومی P (Rib-P) است. آنتی ژنRib-P سه جزء پروتئینی از زیر واحد ریبوزومی S 60 را تشکیل می دهد که شامل P0 (38 کیلو دالتون)، P1 (19 کیلو دالتون) و P2 (17 کیلو دالتون) می باشد. یک کمپلکس پنتامری از یک کپی از P0 و دو کپی از هر یک از P1 و P2 با مولکول S 28 rRNA برهمکنش می‌کند و یک دامنه GTPase را تشکیل می‌دهد که در طول مرحله ازدیاد ترجمه پروتئین فعال است. آنتی بادی های Anti-Rib-P علیه سه زیر واحد هدایت می شوند و می توانند به سلول های خاصی نفوذ کنند، به پروتئین های ریبوزومی متصل شوند و سنتز پروتئین را مختل کنند. آنتی بادی های Anti-Rib-P تولید فاکتور نکروز تومور (TNF) و اینترلوکین (IL-6) توسط مونوسیت های فعال شده را افزایش می دهند و همچنین بیانRNA پیام رسان TNF و IL-6 را در مونوسیت های فعال شده تنظیم می کنند، که نشان می دهد مونوسیت های خون محیطی انسان پس از فعال شدن اپی توپ P ریبوزومی را بیان می کنند.
به نظر می رسد آنتی بادی های Anti-Rib-P برای SLE بسیار اختصاصی هستند و همچنین ممکن است نشانگری برای فعالیت بیماریSLE باشند. گزارش شده است که وجود آنتی بادی های ضد Rib-P در بیماران مبتلا بهSLE با سن کمتر در شروع بیماری، درگیری چند اندام، و یک دوره کلی بیماری شدید، از جمله وجود درگیری سیستم عصبی مرکزی، نفریت، حساسیت به نور، مرتبط است. بثورات مالاریا و درگیری کبدی