تست    Anti-Cardiolipin IgG

آنتی بادی های ضد فسفولیپید (aPA) اتوآنتی بادی هایی هستند که علیه فسفولیپیدهای دارای بار منفی هدایت می شوند. کاردیولیپین یک فسفولیپید است که در انعقاد خون نقش دارد. آنتی‌کاردیولیپین آنتی‌بادی‌هایی هستند که علیه فسفولیپیدهای غشای پلاکتی که مسئول انعقاد لخته‌های خون هستند تولید می‌شوند. آنتی بادی های ضد کاردیولیپین اغلب (با ضد انعقادهای لوپوس و آنتی بادی های گلیکوپروتئین بتا-2) مسئول تشکیل غیرطبیعی لخته ها در وریدها و شریان ها هستند. آنها در سندرم آنتی فسفولیپید، که به عنوان مثال، در سقط های مکرر در سه ماهه دوم یا سوم بارداری رخ می دهد، نقش دارند.APA با بیماری های خود ایمنی به ویژه لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و طیف گسترده ای از شرایط دیگر، از جمله عفونت ها و درمان دارویی مرتبط است.
عوامل زیر احتمال بروز بیماری را افزایش می‌دهند:
ابتلا به لوپوس، سندرم شوگرن (Sjogren’s syndrome) و سایر بیماری‌‌های خود ایمنی
ابتلا به هپاتیت C، سفلیس، سیتومگالوویروس (CMV)، پاروویروس B19 و بعضی عفونت‌های دیگر
مصرف داروها از جمله هیدرالازین برای درمان فشارخون بالا و بعضی داروهای ضد صرع
اعتقاد بر این است که ایزوتیپ IgG به شدت با ترومبوز مرتبط است.