تست     Cortisol

کورتیزول یک هورمون استروئیدی است که توسط غدد فوق کلیوی که در بالای هر کلیه قرار دارد تولید می شود. هنگامی که کورتیزول در جریان خون آزاد می شود، می تواند در بسیاری از قسمت های مختلف بدن عمل کند و می تواند کمک کند:
پاسخ بدن به استرس یا خطر
افزایش متابولیسم گلوکز در بدن
کنترل فشار خون
کاهش التهاب
کورتیزول بیش از حد به طور کلاسیک در سندرم کوشینگ رخ می دهد و منجر به فشار خون بالا می شود. در شرایط فیزیولوژیکی، آنزیم 11β-هیدروکسی استروئید دهیدروژناز نوع 2 (HSD2) کورتیزول را به کورتیزون تبدیل می کند و از اتصال آن به گیرنده مینرالوکورتیکوئید (MR) در بافت های هدف، مانند قشر کلیه، روده بزرگ، غدد بزاقی و عرق جلوگیری می کند. این آنزیم در بیماری کوشینگ اشباع شده در نتیجه کورتیزول تجمع می یابد. کورتیزول که 100 تا 1000 برابر بیشتر از آلدوسترون هستند، با تقلید عمل آلدوسترون می تواند به گیرنده مینرالوکورتیکوئید متصل شود. نتیجه نهایی یک حالت اضافی مینرالوکورتیکوئید عملکردی است. این منجر به هیپوکالمی، افزایش بازجذب سدیم در لوله های کلیوی، افزایش حجم داخل عروقی و فشار خون بالا می شود و به دنبال آن ترشح رنین درون زا را سرکوب می کند.