تست     EBV NA IgG

ویروس اپشتین بار (EBV)، همچنین به عنوان ویروس هرپس انسانی 4 شناخته می شود، یکی از اعضای خانواده ویروس هرپس است. این یکی از شایع ترین ویروس های انسانی است. EBV در سراسر جهان یافت می شود. اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود به EBV مبتلا می شوند.
عفونت EBV از طریق تماس با بزاق منتقل می شود. بیشتر عفونت‌های اولیه در دوران کودکی رخ می‌دهند و علائمی ندارند یا فقط علائم غیراختصاصی ایجاد می‌کنند، در حالی که عفونت‌ها در اواخر نوجوانی یا در بزرگسالان می‌توانند منجر به مونونوکلئوز عفونی شوند. هنگامی که عفونت رخ می دهد، EBV نهفته می شود و در لنفوسیت های خون محیطی ساکن می شود و فرد آلوده را به یک ناقل مادام العمرEBV تبدیل می کند. آنتی بادی های IgG آنتی ژن هسته ای EBV (EBNA) در مرحله حاد عفونت ظاهر نمی شوند، اما حدود 2 تا 4 ماه پس از تظاهرات بالینی اولیه ظاهر می شوند و معمولاً مادام العمر باقی می مانند. وجود آنتی بادی های EBNA IgG در افراد سالم به طور معمول نشان دهنده مواجهه ایمونولوژیک قبلی با EBV است. با این حال، نتایج مثبت کاذب ممکن است رخ دهد. علاوه بر این، تقریباً 5-10٪ از افراد آلوده به EBV هرگز آنتی بادی های EBNA IgG را ایجاد نمی کنند. به دلیل رابطه پیچیده ای که بین واکنش ویروس EBV /میزبان و تظاهرات بالینی وجود دارد، ردیابی الگوهای آنتی بادی EBV ممکن است در تشخیص عفونت EBV کمک کند. سطوح فردی آنتی‌بادی‌های خاص لزوماً نشان‌دهنده وضعیت بیماری نیستند، اما زمانی که به عنوان پروفایل پاسخ آنتی‌بادی ردیابی شوند، می‌توانند از اهمیت تشخیصی برخوردار باشند. پروفایل های پاسخ آنتی بادی برای آنتی ژن های مختلف EBV یک الگوی مشخص را برای عفونت های خاموش اولیه یا پایدار EBV پنهان، و همچنین برای هر یک از بیماری های مرتبط با EBV نشان می دهد.