تست Insulin
انسولین یک هورمون پپتیدی است که توسط سلول های بتا جزایر پانکراس تولید می شود. این هورمون اصلی ترین هورمون آنابولیک بدن در نظر گرفته می شود. سلول های بتا به سطح قند خون حساس هستند به طوری که در پاسخ به سطوح بالای گلوکز انسولین را در خون ترشح می کنند و در صورت پایین بودن سطح گلوکز از ترشح انسولین جلوگیری می کنند.
انسولین جذب گلوکز و متابولیسم را در سلول ها افزایش می دهد و در نتیجه سطح قند خون را کاهش می دهد.
متابولیسم کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها را با افزایش جذب گلوکز از خون به کبد، بافت چربی و سلول های ماهیچه اسکلتی تنظیم می کند.
در این بافت ها، گلوکز جذب شده از طریق گلیکوژنز به گلیکوژن یا از طریق لیپوژنز به چربی (تری گلیسیرید) یا در مورد کبد به هر دو تبدیل می شود.
تولید و ترشح گلوکز توسط کبد به شدت توسط غلظت بالای انسولین در خون مهار می شود. انسولین در گردش همچنین بر سنتز پروتئین ها در طیف گسترده ای از بافت ها تأثیر می گذارد.
بنابراین یک هورمون آنابولیک است که تبدیل مولکول های کوچک در خون را به مولکول های بزرگ داخل سلول ها ترویج می کند. سطوح پایین انسولین در خون با ترویج کاتابولیسم گسترده، به ویژه چربی ذخیره شده بدن، اثر معکوس دارد.
