تست Digoxin
دیگوکسین یکی از قدیمی ترین داروهای مورد استفاده در زمینه قلب و عروق است. اغلب برای فیبریلاسیون دهلیزی، فلوتر دهلیزی و نارسایی قلبی استفاده می شود.
دیگوکسین از راه دهان یا تزریق داخل رگ مصرف می شود. نیمه عمر دیگوکسین تقریباً 36 ساعت است که در دوزهای متوسط در بیماران با عملکرد کلیوی طبیعی تجویز می شود. عمدتاً بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود.
هنگامی که دیگوکسین همراه با تیازیدها و دیورتیک های لوپ تجویز می شود می تواند منجر به آریتمی قلبی شود. این به این دلیل است که مصرف همزمان دیگوکسین با داروهایی مانند تیازیدها و دیورتیکهای لوپ که میتواند باعث هیپوکالمی، پایین بودن سطح سرمی پتاسیم در خون شود. این امر احتمال آریتمی قلبی را تشدید می کند زیرا سطوح پایین پتاسیم باعث کاهش مقدارK+ در پمپ ATPase می شود و سطح کلسیم را بیش از حد افزایش می دهد که منجر به این آریتمی ها می شود. همچنین می تواند باعث اختلالات بینایی و همچنین سرگیجه یا غش شود.
