تست Anti-HCV

یک آزمایش خون به نام آزمایش آنتی بادی HCV، برای تشخیص اینکه آیا کسی تا به حال به ویروس هپاتیتC آلوده شده است یا خیر، استفاده می شود. همچنین برای ارزیابی عفونت فعلی یا گذشته و هدایت درمان بیمار است. هپاتیتC شایع ترین شکل هپاتیت ویروسی در ایالات متحده است. عفونت هایHCV به دو دسته حاد یا مزمن طبقه بندی می شوند:
هپاتیت C حاد: هپاتیتC حاد در شش ماه اول پس از قرار گرفتن در معرض ویروس رخ می دهد. در اوایل دوره بیماری، هپاتیتC حاد خفیف است و ممکن است علامتی نداشته باشد. به همین دلیل، اکثر افراد مبتلا به هپاتیتC حاد نمی دانند که به این عفونت مبتلا هستند. در حدود یک چهارم بیماران، سیستم ایمنی با عفونتHCV مبارزه می کند و ویروس از بدن پاک می شود.
هپاتیتC مزمن: اگر بدن بیمار نتواند با ویروس مبارزه کند، به هپاتیت C مزمن مبتلا می شود. پیشرفت از هپاتیتC حاد به مزمن شایع است و در حدود 75 تا 85 درصد بیماران رخ می دهد. تشخیص هپاتیتC مزمن در اسرع وقت مهم است زیرا درمان سریع می تواند از عوارض مرتبط با این بیماری از جمله بیماری کبد، نارسایی کبد و سرطان کبد جلوگیری کند.
ویروس هپاتیتC در خون و سایر مایعات بدن فرد مبتلا به این عفونت یافت می شود. در ایالات متحده، رایج ترین راه ابتلا به هپاتیت C، استفاده مشترک از سوزن هایی است که برای تزریق مواد مخدر استفاده می شود.
به ندرت، فرد به روش های دیگری از جمله در هنگام تولد، از طریق رابطه جنسی با فرد آلوده به HCV و تماس با خون آلوده به هپاتیتC مبتلا می شود. در حال حاضر هیچ واکسنی برای پیشگیری از هپاتیت C وجود ندارد. آزمایش هپاتیتC می تواندHCV را از سایر علل هپاتیت از جمله هپاتیتA و هپاتیت B متمایز کند.